Admin
Admin
 Mesaj Sayısı : 151
Yaş : 41
Kayıt tarihi : 08/06/07
 | Konu: MEGADETH  Salı Haz. 12, 2007 5:17 pm | |
|  80’li yılların başlarında ’rüyalar ülkesi’ Amerika’da sular kaynamaya
çoktan başlamıştı... Amerika’nın gerçekte ’rüyalar ülkesi’ olmadığını
anlayan bir kaç asi adam artık bağıra bağıra isyan etmek istiyordu. Hiç
bir estetik kaygı düşünmeyecek kadar sinirli ve ateşliydiler...
Savaşlar olmuştu ve olacaktı da... İnsanlar ölüyordu ve öleceklerdi
de... İnsanlığın başından itibaren rahatsızlık veren otorite ve güç
insanları ezmişti ve ezmeye devam da edecekti... Tabi ki thrash ile
bunları bağırıp çağırmaya ihtiyacı vardı insanların.
İşte tüm bunlardan rahatsız olan ve müzik yapmak için çıldıran gençler
özellikle Amerika olmak üzere dünyanın her yerinde coşmaya
başlamışlardı... ****llica, Slayer, Megadeth, Testament, Annihilator,
****l Church, Overkill, Sepultura gibi THRASH grupları zincirlerini
kırıp seslerini duyurmayı başarabilmişlerdi. Tabii günümüze kadar hangi
evrelerden geçip ne kadar dejenere oldukları anlaşılıyor.
Megadeth’ten önce, konumuzla direk ilgisi olan ****llica’yı da kısaca
tanıyalım. (Ayrıntılı ****llica tanıtım yazısı çok yakında Müzik
Kutusu’nda!) ****llica kurulduğunda gitaristleri James Hetfield ve
"Panic" adlı gruptan ayrılıp gelen Dave Mustaine (lead) idi. Birçok
beste ve konserden sonra Mustaine ****llica’dan kapı dışarı edildi.
Yaklaşık bir sene sonra bass gitarist David Ellefson, gitarist Kerry
King ve davulcu Lee Rausch ile Megadeth’i kurdu. (1983) Bir kaç konsere
çıktıktan sonra, Kerry King, Slayer’a geri döndü. Lee Rausch da gruptan
ayrıldı ve yerini Gar Samuelson aldı. Kerry King ayrılınca da yerine
Chris Poland geldi. Ve nihayet 1984’te Capitol Records’la anlaştılar.
1985’te ilk albümlerini çıkardılar; "Killing Is My Business... And
Business Is Good!" Tamamen amatör ruhla hazırlanmış ve müthiş hızlı ve
keskin gitarların kullanıldığı albümde Mustaine piano da çaldı. Genelde
gençlik, hızlı yaşam, ölüm, thrash ve siyaset hakkındaydı şarkı
sözleri. Albüm fazla satmadı ve dolayısıyla çok kişiye tanıtamadılar
kendilerini.
1986 yılında ’’Peace Sells... But Who Is Buying?’’ albümünü çıkardılar.
Daha profesyonelce hazırladıkları bu albüm bir öncekine nazaran daha
derli toplu, daha organize, ve daha oturmuştu. Değindikleri konular
albümün adından da anlaşılacağı gibi barış ağırlıklı sözlerdi. Özgürlük
ve biraz da karamsarlık. Bu albümle beraber grubun maskotu olan ’’VIC
the skull__ RATTLE HEAD’’ tanınmaya başlamıştı.
Grubun davulcusu Samuelson ve gitaristi Poland gruptan çıktı. Yerlerini davulcu Chuck Behler ve gitarist Jeff Young aldı. (1987)
1988’de grup 3. albümü olan "So Far, So Good... So What?"ı piyasaya
sürdü. Bu albümle iyice ünlenmeye başlayan Megadeth, gerek müziğiyle
gerekse Mustain’in ustalıkla yazdığı şarkı sözleriyle ’’taviz
vermeyeceğiz’’ mesajını veriyordu herkese. Aileler çocuklarının
Megadeth dinlemesine izin vermiyordu artık ve bu Megadeth’in yavaş
yavaş amacına ulaştığını gösteriyordu. Bu yeni albüm grup elemanlarının
değişmesiyle diğerlerine nazaran daha farklı bir müzikal konseptteydi.
Bu sefer yasalara, politikacılara, diktatörlere ve otoriteye karşı
çıkmıştı şarkılarıyla. Ve Sex Pistols’un bir şarkısını coverladılar.
’’Anarchy in UK’’... Artık yaptıkları müziğin ve isyanın evrensel
olduğunu göstermişlerdi herkese.
1989’da kadro yine boşalmıştı. Behler ve Young gruptan çıktı. Grup
senenin sonlarına doğru davulcu Nick Menza’yı aldı bünyesine. Ve aynı
sene içinde Mustaine zararlı ve yıkıcı araba kullanmaktan tutuklandı ve
içeri atıldı.
1990’da grup Alice Cooper’ın "No More Mr. Nice Guy" şarkısını
coverladı. Hala gitarist açığı olan grup gitar virtizü olan Marty
Friedman’laanlaştı ve "Rust In Piece" çıkardılar piyasaya. Çok fazla
ilgi gören albüm silinmesi imkansız hale gelen bir efsaneye imza atmış
oldu. Tamamen değişik bir tarzdaydı albüm. Dakikalarca süren sololar,
karmaşık davullar ve melodik ritmleri yine muhalif sözlerle
yoğurmuşlardı. O sıralar olmuş olan Körfez Savaşından tutun uzaylılara
kadar yayılmıştı işledikleri konular.
1991’de grup "Rusted Pieces" adlı ilk videosunu çıkardı. Daha sonra
"Bill & Ted’s Bogus Journey"e soundtrack (film müzikleri) olmak
üzere "Go To Hell" şarkısını hazırladılar.
1992’de de Super Marıo Bros’a "Breakpoint" adlı şarkılarını verdiler ve
bu, oyunun soundtracki oldu. Ve grup "Countdown to Extinction"ı
piyasaya sürdü. Artık ününe ün katmış olan grup müzikalitesini iyice
geliştirdi ama amatör ruhları yavaş yavaş kaybolmaya başladı. Müziğinde
artık teknolojinin son harikalarını da kullanmış olan grup yine tamamen
farklı bir tarz denemişti. Genelde yine çok tutulan albüm bazı fanları
tarafından hoş karşılanmamıştı. Yoksa grup paranın tadını aldı mı? diye
endişeler doğmaya başlamıştı. Yine efsaneleşen bu albümün sözleri yine
ABD’yi yere batırıp çıkarmıştı. Şarkılara çektikleri kliplerde
politikacıları öldürüyor, askerleri aşağılıyor, silahları kırıyordu.
Artık tabii çevrenin yok oluşuna da parmak basıyorlardı. Ve aynı sene
"Exposure Of A Dream" adlı videoyu çıkardılar...
1993’e gelindiğinde grup The ^^Last Action Hero^^ adlı film için Angry
Again adlı şarkıyı yaptı. Ve 99 Ways To Die adlı şarkısını da "The
Beavis and Butthead Experience" için soundtrack olarak yaptı.
1994’te "Youthanasia" yı çıkaran grup artık o kadar piyasaya karışmıştı
ki artık MTV’nin vazgeçilmez malzemelerinden biri olmuştu. Artık biz
yaşlandık ve sorunlarla uğraşacak halimiz kalmadı mesajını verdi bu
albüm ve fanlarını büyük bir hayalkırıklığına uğrattı.Daha sonra Black
Sabbath’ın Paranoid adlı şarkısını bir Black Sabbath tribute albümü
olan "Nativity in Black: A Tribute to Black Sabbath" coverladı.
1995 yılında daha önce çıkardıkları soundtrack şarkılarının bir nevi
toplaması olan "Hidden Treasures"ı piyasaya sürdüler. Ve daha sonra
^^Evolver: The Making of Youthanasia^^ videosunu çıkardı grup.
1997 de "Cryptic Writings"le döndüler piyasaya. Müzikalitesinden hiç
ödün vermemiş olan grup amacından ve fanlarından caymışa benziyordu.
Artık yeni hayranlar kazanma çabası içindeydiler ve bahaneleri
herzamanki gibi ’’Biz değişik şeyler yapmayı seviyoruz’’ şeklindeydi.
Daha sonra Almost Honest adlı şarkıları "Mortal Kombat" için yeniden
düzenlendi ve kullanıldı.
1998’de emektar davulcu Nick Menza’nın hastalığı yüzünden grup başka
bir davulcu arayışına girdi ve Jimmy DeGrasso yeni davulcu olarak gruba
dahil oldu. Fanlarına üst üste hayal kırıklığı yaşatan grup büyük bir
süratle müzikal açıdan olmasa da sosyal açıdan dejenere oluyordu.
Ve 1999... Megadeth için bir dönüm noktası olan "Risk" albümünü
çıkardılar. Kalitesini yansıtmaktan uzak olan bu albüm ile birlikte
grubun adı Backstreet Boys’la anılmaya başlandı. Gerek müzikal açıdan
gerekse sosyal yönüyle şaşırtıcı niteliğe sahip olan "Risk" albümü,
gruba tamamen yeni bir hayran kitlesi kazandırdı. Tabii bir de basının
sevgisini... Aynı sene bu albümden olan "Crush’em" şarkısını
’’Universal Soldier 2 Soundtrack’’ olarak yayınladılar.
2000’de Marty Friedman gruptan tek başına çalışmak üzere ayrıldı.
Yerini "Savatage" ın gitaristi Al Pitrelli aldı. 10. albümlerini
çıkarmak üzere çalışmaya başladıklarında Capitol Records’dan ayrıldılar
ve Sanctuary Records ile anlaştılar. Daha sonra rahata ve paranın
tadına iyice alışmış olan grup, düzmece bir toplama albüm hazırladı.
(Capitol Punishment: The Megadeth Years)
2001 yılına gelindiğinde grup yeni gitaristiyle yeni bir albüm çıkardı.
(The World Needs A hero!) Artık müzikalitesi iyice düşmüş Megadeth’in
eski halinden eser kalmamıştı. Bu albüm eski hayranlarının yüreğine
azıcık da olsa su serpti çünkü rock müziğine daha yakındı. Yaptıkları
hatalardan üzgün olduklarını belirten grubun kurucu ve baş üyesi Dave
Mustaine; "Risk" albümü için özür diledi hayranlarından ve aynı sene
Türkiye’ye gelip Türk hayranlarına tamamen mükemmel bir müzik ziyafeti
çekti... | |
|
Kapı 
Galeri 
Arama 
Kayıt Ol 